How can I make it through the day Without you You have been so much a part of me (and if you'll go) I'll never know what to do How can I carry on my way The memories When all that is left is the pain of my history Why should I live my life today I cannot live out on my own And just forget the love you've always shown And accept the fate of my condition Please don't ever go For I cannot live my life alone Say you'll never go Say you'll never go out my way Say you'll never go For we can still go on And make it through Just say you'll never go Say you'll never go away How can I make my dreams come true Without you You were the one who gave love to me (And don't you know) You are my fantasy I cannot live out on my own (I can't do anything at all) And just forget the love you've always shown And accept the fate of my condition Please don't ever go For I cannot live my life alone Say you'll never go Say you'll never go out my way Say you'll never go For we can still go on And make it through Just say you'll never go Say you'll never go away Say you'll never go Say you'll never go out my way Say you'll never go For we can still go on And make it through Just say you'll never go Say you'll never go away

Wednesday, November 01, 2006

musta na ang sem break?

umpisa palang ng sem break, panay na ang iyak ko. guess i'm ending it in the same way. haaayy... why is this happening to me? ayoko nang umiyak.

months ago, officially naging iyakin na 'ko. naiiyak nako sa mga alaala, sa mga kanta pati sa mga pelikula. ewan ko ba. hindi naman ako dating ganito.

wala namang masyadong nangyari sa sem break ko. siguro nagpapasalamat ako't nakatulog ako ng matagal at hindi ko kailangang pumasok sa school at peskehin ng mga schoolworks. pero wala... malungkot pa rin... may mga INC pa rin ako. at hindi ko pa rin ginagawa ang thesis ko. di ko alam kung bakit every time na sisimulan ko na siyang gawin e nawawalan ako ng gana sa isang iglap. nakatapos na 'ko ng isang nobela sa loob ng ilang araw pero hindi ko talaga matapos ang isang short story na may humigit na 10 pages. grabe talaga. ayan, napag-tripan ko tuloy simulan yung harry potter 5 na hindi ko naman matatapos.

so ngayon plano ko talagang may gawin sa buhay. kahit inaantok na nga ako. umuulan... malamig. nakakaiyak na naman....

0 Comments:

Post a Comment

<< Home