How can I make it through the day Without you You have been so much a part of me (and if you'll go) I'll never know what to do How can I carry on my way The memories When all that is left is the pain of my history Why should I live my life today I cannot live out on my own And just forget the love you've always shown And accept the fate of my condition Please don't ever go For I cannot live my life alone Say you'll never go Say you'll never go out my way Say you'll never go For we can still go on And make it through Just say you'll never go Say you'll never go away How can I make my dreams come true Without you You were the one who gave love to me (And don't you know) You are my fantasy I cannot live out on my own (I can't do anything at all) And just forget the love you've always shown And accept the fate of my condition Please don't ever go For I cannot live my life alone Say you'll never go Say you'll never go out my way Say you'll never go For we can still go on And make it through Just say you'll never go Say you'll never go away Say you'll never go Say you'll never go out my way Say you'll never go For we can still go on And make it through Just say you'll never go Say you'll never go away

Monday, May 01, 2006

jumal-e muos-eur haesoyo?

anaknampotah!!!

aaghh! ang saket ng katawan ko ah. kasalanan to ng korean circle dance kahapon. agh! kakapagod.

teka simulan natin.

Nung sabado, nakipag-meet kami kay Mr. Gregg, taga Philippine Embassy at nilibre niya kami sa Sorente, isang Italian restaurant yata. Kumain kami ng pasta tsaka pizza. Ayos ang sarap. Libre eh. hehe... dun yun sa Itaewon (as if alam niyo kung saan yun dba? hehe). Newei, malapit yon sa Philippine Embassy. Nga pala si Mr. Gregg ay kamukha ni Sir Mabahague sa unang tingin pero kamukha talaga ni Arnel Ignacio pag matagal na. Pati ngiwi ng bibig parang si Arnel. haha! kala ko nga bading eh. mabait siya. binigyan niya kami ng isang case ng sprite in can. dapat paghahatian namin pero napagdesisyonan naming ibenta nalang para mas masaya!

Tapos nun nagpunta kami sa patahian kasi gusto ni Marian ng HanBok, ang national costume ng Korea. Gusto ko rin kaso sayang ang pera, hindi ko pa magagamit. Siguro kung marami akong pera, pwede pa for collection. Buti ko kimono yun, pwede pa. hehehe... Tagal nga magdesisyon ng color combination eh. Pero ayun natapos din.

Babalik ako dun sa Itaewon. Gusto ko bumili ng damit.

Uso ba ang heartbreaks?

La lang, break na sina ate Jeanette at ang bangladeshi guy niya. lungkot... cry cry... gagu nga yun lalaki eh. la lng... parang wala lang. gusto ko nga siya saktan eh. la lang.... gusto ko lang manakit ng tao dahil ako'y lito.

Nung gabi nanood kami ng Lord of the Rings 3. hehe... di ko pa yun napapanood eh. Isa pa, libre yun at may libreng coke and popcorn pa! San ka pa!! hehe... English naman eh tapos may korean subtitle. nalilito nga ako minsan kasi gusto ko rin mabasa yung korean.

pero habang nanonood, ako'y nagiisip. ng ibang bagay. tulad ng kung bakit dapat maghiwalay ang mga nagmamahalan.

Sunday.

Gumising ng maaga para magsimba. Maaga? haha! late nga ako eh. iniwan na nila ako at pumunta ako sa malayong simbahan mag-isa. puno na ang kapilya kaya tumayo nalang sa likuran. hindi rin ako nag-communion dahil nga lito ako at feeling ko hindi ako dapat mangomunion. la lng...

tapos kain.

tapos nore-bang! videoke!!!

kalain mo? dapat kakantahin ko ang mashokista song ko para kay ate Jeanette pero dahil nahihiya ako dahil may mga kasama kaming hindi pinoy, napilit na lang akong kumanta ni Joseph (isang kano) na magduet kami sa Heal the World ni Michael Jackson. fine. cge kanta lang. para magkaron ako ng 'I Sang a Song' certificate at makalabas sa nore-bang. ayun. survive naman kahit hindi ko naririnig ang sarili ko.

Tapos yun. Namsanggol Traditional Village kung saan kami nagpaikot-ikot, nagpatalon-talon at nagpatalon-talon at nagpaikot-ikot. sakit ng katawan ko ah. pero masaya. bikonhannde, jemi-isossoyo! hahaha!! tapos gumawa pa kami ng flag at nanood ng performance nila. nagpichur-pichur... haha! kakatawa nga eh kasi yung performer pa ang pinakiusapan naming picturan kami pagkatapos. kapal muks! haha! naglaro rin pala kami. tug-of-war tsaka sa flag. nakangiti ako pero iniisip ko, 'anong sasabihin ko? uuwi na ba ako? anong ginagawa ko?' Anong ginagawa ko? di ko alam, basta hindi ako totoong masaya. Ang awkward lang ng feeling na nagsasaya pero hindi ka talaga masaya.

tapos nanood ng parade para sa birthday ni Buddha. galing noh? sine-celebrate pala yun? Ang birthday niya pala ay May 5. kumain kami pagkatapos sa isang resto kung saan niluluto sa table namin yung pagkain. at uminom ako ng soju. one-shot! woohooo!! parang isoprophyl alcohol.

at ngayon, nakita kong ngumiti ang cherry blossom.

0 Comments:

Post a Comment

<< Home